पृष्ठ:आल्हखण्ड.pdf/१३८

विकिस्रोत से
यह पृष्ठ अभी शोधित नहीं है।

आल्हाका विवाह । १३३ देवी शारदा मइहरवाली मानों गई भुजापर आय ३६ बाहू फरके बधऊदन के फौजन घुसा बनाफरराय ।। जैसे भेड़िन भेड़हा पैठै जैसे अहिर बिडारै गाय ३७ तैसे क्षत्री क्षत्री ऊदन देखें भागें तुरतै पीठि दिखाय ॥ बड़ी लड़ाई मलखे कीन्हों अद्भुतसमर कहा ना जाय ३८ घोड़ मनोहर की पीठीपर देवा गरू करै ललकार॥ हनि हनि मारै रजपूतन को बहुतक जूझिगये सरदार ३६ अली अलामत औ दरियाखाँ बेटा जानबेग सुल्तान । ये सब लड़िका सय्यदवाले तहँपर करें घोर घमसान ४० मन्ना गूजर मोहबेवाला दोऊ हाथ करै तलवार ॥ जोगा भोगा पूरन राजा येऊ करें तहां पर मार ४१ जुझे सिपाही नैनागढ़ के लगभग एक लाखके ज्वान ।। पांच सहस मोहवे के जूझे करिकै समर भूमि मैदान ४२ जोगा बोला तब भोगा ते मानो कही हमारी बात ।। खबरि सुनावो महराजाको जैसी देखि परे कुशलात ४३ मुनिक बातें भोगा चलिभा नैनाग पहुंचा जाय । हाथ जोरिक महराजा के भोगा यथातथ्य गा गाय ४४ सुनिकै बातें महराजा ने लायो अमरढोल को जाय । सो दै दीन्ह्यो कर भोगा के भोगाचलिभाशीशनवाय ४५ आयकै पहुंच्यो समर भूमि में भोगा दीन्यो ढोल बजाय ।। मुर्दा उठिकै जिन्दा हँगे घेहा उठे तुरत हरषाय ४६ उठे सिपाही नैनागढ़ के मारें बँचि बैंचि तलवार ।। मारे मारे तलवारिन के नदिया वही रक्तकी धार ४७ डारे मुर्दा हैं लोहन में मानों कच्छ मच्छ उतरायें ।