सुनिकै बातैं ये ऊदनकी तुरतै खैंचिलीन तलवार १३०
ऐंचिकै मारा बघऊदनको ऊदन लीन ढाल परवार॥
ऊदन बोल्यो फिरि जोगाते तीसरि वार करो सरदार १३१
बँचि तड़ाका धनुही लीन्ह्यो तामें दीन्ह्यो तीर लगाय॥
ऐंचिकै मारा सो ऊदनके ऊदनलीन्ह्यो वार बचाय १३२
खैंचि झड़ाका तलवारीको तुरतै हना उदयसिंहराय॥
मूड़ बिसानी सो घोड़ेके बिन शिर परै रूंड दिखराय १३३
कोतल घोड़ा जोगा बैठे सायंकाल पहूंचा आय॥
मारुबन्दर्भ दोनों दलमाँ फौजै चलीं थलनको धाय १३४
चरि चरि गौवैं घरका डगरीं उड़ि उड़ि पक्षिन लीन बसेर॥
तारागण सब चमकनलागे संतन रमा रामको टेर १३५
करों तरंग यहाँ सों पूरण तव पद सुमिरि भवानीकन्त॥
रामरमा मिलि दर्शन देवो इच्छा यही मोरि भगवन्त १३६
इति श्रीलखनऊनिवासि (सी,आई, ई) मुंशी नवलकिशोरात्मजबाबूप्रयागना-
रायणजीकीआज्ञानुसारउन्नामप्रदेशान्तर्गतपॅड़रीकलांनिवासिमिश्र
बंशोद्भवबुधकृपाशङ्करसूनुपण्डितललिताप्रसादकृतऊदनविजय
वर्णनोनामद्वितीयस्तरंगः २॥
सवैया॥
शेश महेश गणेश मनाय, सदा बरदान यही हम पावैं।
हाथगहे धनुबान सुजान, महान सदा ज्यहि बेद बतावें॥
कोटिन जन्म जहां उपजैं, रघुनन्दनके ढिगही तहँ आवैं।
बरदान यही ललितेकर जान, सुजान सदा रघुनन्दन भावैं १