पृष्ठ:आल्हखण्ड.pdf/२६७

विकिस्रोत से
यह पृष्ठ अभी शोधित नहीं है।

आल्हखण्ड ।२६४ रीती भाँती मल्हना करि है पाल्यो बारे दूध पिलाय १२१ कौन हितैषी है मल्हना सम हाँते कूच देउ करवाय ।। सुनिक बातें ये माता की आल्हा कूचदीन करवाय १२२ कीरतिसागर मदनताल पर डेरा गड़े नृपन के आय ।। आल्हा ऊदन मलखे सुलखे मल्हना महल पहूँचेजाय १२३ द्यावलि विरमा सुनवाँ आदिक येऊ गई तहाँ पर आय ॥ बड़ी खुशाली भै मल्हना के हमरे बूत कही ना जाय १२४ चूड़ामणि पण्डित को तुरतै आल्हा लीन तहां बुलवाय॥ तेल कि साइति सो बतलायो मुवरणकलशलीनमँगवाय १२५ घृतको दीपक धरि कलशापर चौकी तहाँ दीन डरवाय ।। ऊदन बैठे फिरि चौकी पर मनमें सुमिरि शारदामाय १२६ एक कुमारी तेल चढ़ावे गावन लगी तहाँ सव गीत ॥ आई विरिया फिरि नहखुर की , पगियाधरी शीशपरपीत१२७ कङ्कण वांधा गा हाथेमाँ शिरपर मौरदीन धरवाय ।। न्याहके कपड़ा फिरि पहिरायो पलकीतुरतलीनमँगवाय१२८ सुमिरि भवानी मइहरवाली पलकी बैठ बनाफरराय ।। बेटी बैठी 'चन्दावाल तहँ राईलोन उतारति जाय १२९ चली पालकी बघऊदन की कुँवना पास पहूँची आय ।। इन्द्रसेन चन्द्रावलि दुलहा सोकुँवनापरगयोलिवाय १३० रानी मल्हना त्यहि समयामें दीन्ह्यो कुवाँ पैर लटकाय ।। पहिली भॉवरि के घूमत खन ऊदन लीन्ह्यो पैर उठाय १३१ प्राणनेग में तुमको दीन्हे माता का पैर हरपाय ।। यानिधि कहिके सातों भॉवरि घुमे तहां बनाफरराय १३२ बेठे पलकी फिरि नपऊदन भारदा नेगदीन चुकवाय ॥