पृष्ठ:आल्हखण्ड.pdf/२८३

विकिस्रोत से
यह पृष्ठ अभी शोधित नहीं है।

१२ मारहसण्टा २८० रारि करैया को तुमते है हमलडिभिडिगयनअघाय१२ इतना सुनिक मलखे बोले मानी बात तुम्हारी भाय॥ दशही चलिहँ अब भौरिन में आल्है हुकुम दीन फर्माय१२१ मलेखे सुलेखे देवा आल्हाँ इन्दल तुरत भयो तय्यार॥ जोगा भोगां मन्नों ब्रह्मा जगनिक भैनचँदेलेक्यार १२२ चढ़ि चढ़ि घोड़ा हाथिन ठाकुर मड़येतर को भये तयार॥ ॥ सुमिरि शारदा मइहवाली ऊदनपलकी भे असवार १२३ नरपति राजा के दारेपर पहुँचे तुरत बनाफरराय ॥ मकरंद ठाकुर सब वीरन को घरके भीतरगयो लिवाय १२४ फाटक बन्दीकरि नरपति ने कन्या तुरत लीन बुलवाय॥ वर ो कन्या इकठोरी भे- भौरिनसमयगयोतहँआय १२५ फुलवा ऊदन का गठिबन्धन नाइनि वारिनि दीन कराय।। पग परछाल्यो नरपति राजा कन्या दान दीन हरपाय १२६ पहिली भाँवरिके परतै खन सवियाँ शूर गये तहँ प्राय ॥ मारु मारु का हल्ला द्वेगा येऊ उठे तड़ाका धाय १२७ आधे ऑगन भावरि हो / आधे चलन लागि तलवार । मारे मारे तलवारिन. के आँगन वही रक्तकी धार १२८ कोगति वरणे रजपूतन के मान नहीं नेकहू हार॥ ना मुँह फेरै नखलवाले नाई मोहवे के सरदार १२६ बड़ी गचापच भै आँगन में मुण्डन लागे ऊंच पहार ।। जोगा भोगा दोनों भाई दोनों हाथ करें तलवार १३० बड़ा लडैया मकरंद ठाकुर आँगन भली मचाई रार॥ नीति न दीख्यो इन दर्शहू ते नरपति गयो हियेसोंहार १३१ हाथ जोरिकै नरपति बोल्यो मानो कद्दी बनाफरराय"