पृष्ठ:आल्हखण्ड.pdf/३८०

विकिस्रोत से
यह पृष्ठ अभी शोधित नहीं है।

लाखनिका विवाह । ३७६ शूर सिपाही सम्मुख रहिगे कायरकोंडिभागिहथियार १२८ कटि कटि मूड़ गिर धरणीमा उठि उठि रुण्ड करें तलवार ।। मूड़न केरे मुड़चौरा मे औरुण्डनके लाग पहार १२६ सात कोस के तहँ गिर्दा मा . कौवा गीध रहे मड़राय ।। घेहा करहैं समरभूमि मा दैया बापू रहे मचाय १३० हाय रुपैया बेरी हेगे हमरे गई प्राणपर आय।। सात रुपैया के कारण ते छूटे लोग कुटुम औभाय १३१ तहिले बिरिया में संध्या के तब फिरि मारु बन्द लैजाय।। जीवे लायक जितने घेहा तिनकीलोथिलीनउठवाय१३२ ढईलाख दल कनउज वाला दूंदी डेढलाख सरदार ॥ इतने जूझे दुहुँ तरफा ते करिकरि मारुतहाँपरयार १३३ आल्हा आये जब तम्बू मा आसनअलगलीनबिछवाय ॥ श्वास चढ़ाई फिरि ऊपर का शारदसुमिरिखनाफरराय १३४ बिनती कीन्ही भल शारद की आल्हा बार बार शिरनाय ।। तव अवलम्बा जगदम्बा है दूसर करि है कोन सहाय १३५ विनती करिके आल्हा ठाकुर सोये सेज आपनी जाय । देवी शारदा मइहरवाली निशिमास्वपनदिखायोआय १३६ मलखे ब्रह्मा को बुलाओ हेहै जीति बनाफरराय ।। स्वपन देखिकै आल्हा ठाकुर प्रातःकाल उठे होय १३७ लिखिकै चिट्ठी मलखाने को घावन हाथ दीन पठवाय ।। चढ़ा साँडिया मा धावन तब सिरसागढ़े पहूँचाजाय १३८ चिट्ठी दीन्ही मलखाने को धावन बार वार गिरनाय ।। पदिक चिट्ठी मलखेठाकुर औ यहबोले बचनसुनाय १३९ हम समुझावा भल ऊदन का सिरसा . बसो बनाफरराय ।। .