सामग्री पर जाएँ

पृष्ठ:आल्हखण्ड.pdf/४३०

विकिस्रोत से
यह पृष्ठ जाँच लिया गया है।
कीरतिसागरकामैदान। ४२९

कही हकीकति सब आल्हासों ऊदन बार बार समुझाय॥
जानिकै इच्छा लखराना की आल्हा ठाकुर रहे चुपाय ३५
माथ नायकै फिरि आल्हा को माता पास पहूँचे आय॥
कह्यो हकीकति महतारी सों दोऊ चरणन शीशनवाय ३६
बिदा माँगिकै महतारी सों भाभी पास पहूँचे जाय॥
हाल बतायो सब सुनवाँ को साँचो साँच बनाफरराय ३७
बड़ी खुशाली सों भाभी ने आशिरबाद दीन हर्षाय॥
माथ नायकै उदयसिंह फिर फौजन तुरत पहूँचे आय ३८
लाखनि देबा ऊदन तीनों लश्कर कूच दीन करवाय॥
बाजत डंका अहतंका के यमुनापार पहूँचे जाय ३९
नदी बेतवा को उतरत भे झाबर डेरा दीन डराय॥
योगिहा बस्तर सब क्षत्रिन को ऊदन तहाँ दीन पहिराय ४०
लाखनि ऊदन देबा सय्यद सम्मत कीन तहाँ त्यहिबार॥
सिरसा केरे फिरि फाटकमाँ आये सबै शूर सरदार ४१

सवैया॥


फाटक हाटक नाटक दीख बिना मलखान नहीं गुलजारा।
श्वान शृगालन जाति जमाति औ भांति सबै विपरीत निहारा॥
ऊदन नैनन नीरन धार अपार वही सो सही त्यहि बारा।
शोचत मोचत नैनन को ललिते लखि ऐनन नैननद्वारा ४२


एक वरदिया लखि वोलतभा योगी काह शोच यहिबार॥
एक इकेले मलखाने बिन पृथ्वी डारा नगर उजार ४३
दगा ते मारे मलखानेगे अब ह्याँ रोवैं श्वान शृगाल॥
इतना सुनिकै देबा उदन नैनन ढाँपि लीन रूमाल ४४