पृष्ठ:आल्हखण्ड.pdf/५१३

विकिस्रोत से
यह पृष्ठ अभी शोधित नहीं है।

२० आल्हखण्ड। ५१२ चारहु राजा गाँजर वाले बारहु कुँवर वनौधाकेर २११ इन के सँगमा लाखनि राना मल्हना दार पहूँचे आय कीनि आरती चन्द्रावलि तहँ भीतरगये कनौजीराय २१२ संग पतोहुन को लेकै फिरि द्यावलिगई तड़ाका धाय !! आल्हा ऊदन इन्दल तीनों येऊ फेरि पहूँचेजाय २१३ बड़ी कसामसि भै महलन मा बेठे सबै महा सुखपाय ।। बारहु रानी परिमालिक की मल्हनामहलगईसवआय २१४ बड़ी खुशाली मै मल्हना के फूले अङ्ग न सके समाय ।। बेटी बोली चन्द्रावलि तब मानों सॉच लहुस्वाभाय २१५ जयते छाँड्यो नगर मोहोवा जवते मरे वीर मलखान ।। तबते ईजति ये ताके हैं लुच्चा दिल्ली के चौहान २१६ जोना अवतिउ ऊदन भैया पिरथी लुटि लेत करवाय ।। धर्म रखैया सब मोहवे के युगयुगजियौवनाफरराय २१७ सुनिकै बातें चन्द्रावलि की ऊदन कहा बहुत समुझाय।। काहहकीकति थी पिस्थी की मोहवाशहर लेत लुटवाय २१८ मिला मेंट करि सब काहुन सों सबहिन कूच दीन करवाय ।। जहाँ कचहरी परिमालिक की आल्हा सहित पहूँचेआय२१६ खातिर कीन्ह्यो परिमालिक ने बैठे तहाँ कनौजीराय ।। राजा बोले तव आल्हा ते हमपरदया दीन विसराय २२० जवै बनाफर तुम मोहवेगे तबहीं चढ़ा पिथौराराय ।। जूझिग चाकुर सिरसावाला विपदा गई मोहोबे आय २२१ इतना सुनिकै आल्हा बोले मानों साँच बचन महराज ॥ सुनी तलाके जब तुम्हरी हम मानो गिरी उपरते गाज २२२ माहिल भूपतिकी चुगुली मुनि हमरी देश निकासी कीन ।