पृष्ठ:गोरख-बानी.djvu/३०२

विकिस्रोत से
यह पृष्ठ अभी शोधित नहीं है।

गोरख-पानी] २५५ सतबेली लो तत बेली लो। वत बेलि श्रात्मां । गल करम । मूल मन प्रकृत, छाया नहीं। माया जल विनां बधै । टेक । कुजर मंन । काया बाड़ी। बेलि मात्मां सुधि । धरती रोपी पुरष प्रांन । मूल एढ़ा । ससि चंद। पान भांण । सूरिज पवन । फल पूनिम । चंद ग्यांन । गगन ब्रह्म। माल विरह । दाया लहै काटत क्पल मेल्हे । स्वाद सोंच्य कुमलावै ॥ १५ ॥ नाथ बोले अमृत वाणी। कामलि काया। पांणी प्रांगण । टेक । पडरवा परकीरति । पूंटा मन । दमामा दम, ऊंट काया। कऊवा काल, डारी चसु भली। पीपल पार- ब्रह्म । मूसा मन। बिलाई कुवधि । वटाऊ प्राण | चले ब्रह्म पंथ । चौरासी बाट थाकी। टोकरी आत्मां। षाट पट । कूकर मन । पोर संसार । धणी इस्वर काढ़े । ढोर संसार । ऊजड़ गुण नहीं। वली ब्रह्मा, गागरि गुण । पणिहारी आत्मां । कामनि कामना। अँगीठी आत्मां। बैसंदर विकार । मगरी माया । चूल्हौ चित।रोटी रटणि । पोवै कुमति रंडीया आत्मां । बहु चुधि । सास सुरति । मगरी काया। प्रांणी प्राण। ईकवल ॥१६॥ पूछौ पंरित अम मिनान। बीज काम । निसपती ग्यांन । मूल माया विनां पांण तरबर । पान परकीरति । फूल कामनां । वांझ का पूत ग्यांन । लिंग प्राण । माड़ी काया रहत ईखर । पल काया । भृग मन । स्वास बेद । सोहं वाणी। गंग जमना स्वास उसास । पिचि गोरष पेलें ॥१७॥ दंत गौरपनार्थ दसवै द्वार। स्वरग रंध्र के पुरषचढ्या। यकीस ब्रांड ऊपरि सममवेद । टेक। दस अंगुल को वाई । रज बीरज की सकति रस हुई। ससिम