पृष्ठ:भारतेंदु समग्र.pdf/२३२

विकिस्रोत से
यह पृष्ठ अभी शोधित नहीं है।

IP " PP 11 !! " Shri Raja Ram Shastri Basti Ram Gavind Deva Bal Seetal Prasad. Bechan Ram. Krishna Shastri Dhundhi Raj Dharmadhikari. Ramapati Dube. Ram Krishna Pattburdhana. Shiva Ram Govind Ranade. Rai Narsingh Das. Jaya Krishna Das. Lakshini Chandra. Murari Das. " Balkrishna Das. " Radha Krishna Das. Babu Vishweshwar Das. " Madho Das. "Madhusudan Das Gokul Chandra " Shama Das. Loka Natha Moitre. Munshi Sankata Prasad. Molvi Asharaf Ali Khan Babu Balgovinda. 1 11 श्रीः । स्वस्तिश्रीमन्महामहिमानिजप्रतापदावानलसमूलचर्वितसींपत्यखर्वमहाटवीवर्गाया : समस्त- सामन्तचक्रचूडामणिशरच्चन्द्रचन्द्रिकाल्हादित पादकुमुदाया अपूर्वविद्योद्योतखद्योतति रस्कृताञजनमानसवित- कार्या : श्रीमद्विजयिनीदेव्या : सततपरिशीलितविविधविद्या विलास : शान्त्यादिसुदरगुणगणैरुपशोभमानो- नन्दनन्दनइवानन्दनिकर : नन्दनाधिपति : श्रीमान् डयूकाभिधानोनन्दनोनन्दनवननिभानन्दवननिवासिना- मन्दाकिनीतीरवासिना जनाना मानसान्यानन्दयितुमिव श्रीविश्वेशपुरीमाजगाम । ततस्तदागमनसमुत्पादिता- नन्दकन्दकदम्बाडकरितमहोत्सवप्रोत्साहितमानसेन मया तत्तन्माहितशास्त्रप्रवीणतासमासादितविविधबिरुदा- वलीसमानितानेकविदूज्जनसमावविराजिता विविधगुणि गणागणितगाणितिकशोममाना स्वस्मकुलोचितसदा- चारप्रचारसंपादितधनधान्यवदान्यधन्यधनिकसमलंकृता सभा सभाजिता । तस्यां च प्रथम परमप्राचीन- समीचीन समय-समुचितेतिहासविचारोविद्वदोचरीभूय परमा चित्त्वमत्कृतिमावहति स्म, तत : श्रीमन्महाराज्ञी- तनयप्रचलित कीर्तिकलानिधिवर्दितापूर्वदर्शनसंजातकौतुकाब्धिर्विदुषां मानसेवकाशमप्राप्तय काव्यव्याजेन प्रकाशमानोनिखिलजनमन : संधानानन्दयांचकार । तृतीयमागे च तस्यां विविधपरिश्रमहर : सकलजन- मनोनुरंजनकरोवाद्यवादन प्रचारस्तामलंचकार । इत्यं च सभासदा परमप्रमदप्रदायी य : कतिपयकालकलाकदम्बो व्यत्यत्तत्स' बन्धीनि पण्डितवरपरि- कल्पितकाव्यसुमनांस्येकीकृत्य तदञ्जलि श्रीफ्युतमहाराज्ञीकुमारचरणारविन्दयो : समर्पयितुमुत्सहते । श्रीहरिश्चन्द्रगुप्त : काशी में ग्रहण के हित महाराज कुमार के आने के हेतु कवित्त वाको जन्म जल याको रानी-कूख-सागर तें जानि अधिकाई सब भाँति राजपुत्र ही मैं वह तो कलंकी यामें छीटहु न आई है गहन के मिस यह मति उपजाई है। वह नित घटे यह बाढ़े दिन दिन देखि अजु उदित प्रकासमान भूमि चंद यह विरही-दुखद यह जग-सुखदाई है । नभ ससि लाजि मुख कालिमा लगाई है। भारतन्दु समग्न १९२