पृष्ठ:भारतेंदु समग्र.pdf/४६०

विकिस्रोत से
यह पृष्ठ अभी शोधित नहीं है।

त्यादि' । कहो आमच्या तड़ात देतोस ? सरदारानी किती सांगीतलेत ! गोपाल-ठीकच आहे, आणि जरि कदाचित (थोड़ा ठहरकर) कायरे ठोक्याच्या कमरान्त असल्या दुर्घट कामानी आम्ही लोकदुष्टया निन्ध झालों तथापि वन्द्यच आहों, कारण श्री मद्भागवतात ही सहस्रभोजन कुणाच्या यजमानाचे चाल्ले आहे ? महाथ-दीक्षित जी! आज ब्राह्मणाची अशी लिहले आहे 'विप्र कृतागसमपि नैव गुह्येत कश्चने- मारामार झाली कि मी मांही सांगू शकत नाहीं - कोण तो पचड़ा !! गप्प पंडित-हाँ जी, और इसमें निंद्य होने बु.भु-खरे, काय मारामार माली ? अच्छा ये का भी क्या कारण ? इसमें शास्त्र के प्रमाण बहुत से हैं तर बैठकेंत पण आखेरीस आमचे तडाची काय और युक्ति तो हुई है । पहिले यही देखिए कि इस क्षौर व्यवस्था ? ब्राह्मण आणलेस की नाही ? को हात कर्म से दो मनुष्यों को अर्थात वह कन्या और उसके हलवीतच आलस? स्वज्जन इनको बहुत ही दु:ख होगा और उसके महाश- (बैठक में बैठकर जल मांगता है) | प्रतिबंध से सबको परम आनंद होगा । तब यहाँ इस दीक्षित जी थोडेसे पाणी द्या, तहान बहुत लागली वचन को देखिए आहे। "येन केनाप्युपायेन यस्य कस्यापि देहिनः । बुभु.- अच्छा भाई, थोड़ा सा ठहर अत्ता संतोष जनयेत प्राज्ञस्तदेवेश्वर पूजनं ।।" उनातून आला आहेस. बूटी ही बनतेच आहे । पाहिजे बुभु.- और ऐसे बहुत से उदाहरण भी इसी तर बूटीचच पाणी पी । अच्छा सांग तर कसे काय काशी में होते आये हैं दूसरा काशीखंड ही में कहा ब्राह्मण किती मिलाले ? है 'येषां क्वापि गतिनास्ति तेषां वाराणसीगति :।" महाश-गुरु. ब्राह्मण तो आज २५ निकाले, चंबूभट्ट- मूर्खतागार का भी यह वाक्य है यार लोग आपके शागिर्द हैं कि और किसके ? 'अथवा वाललवन जीव -नाईनवद्भवेत् । चंबूभट्ट- (बड़े आनंद से) क्या भाई सच | संतोषसिधु में भी 'सकेशैव हि संस्थाप्या यदि २५ ब्राह्मण मिलाले? स्यात्तोषदा नृणां' । महाश- हो गुरु ! २५ ब्राह्मण तर नुसते महाश-दीक्षित जी ! बूटी झाली - अब छने सहनभोजनाचे, परंतु आजचे वसंतपूजेचे तर शिवाय | जल्दी कारण बहुत प्यासा जीव होऊन गेला अणखी च - आणखी सभेकरता तर पेष लावलाच आहे | अभून पुष्कल ब्राह्मण सांगायचे आहेत । पण बुभु.- (भांग की गोली और जल, बरतन, गोपाल, माधव शास्त्री- (घबड़ाकर) काय कटोरा साफी लेकर) । शास्त्री जी ! थोड़े से बड़ा महाश पण काँ ? सभेचे काम कुणाकड़े आहे ? अणखी तर । सभा कधी होणार? आँ ? माधव शास्त्री-दीक्षित जी ! हे माझ काम महाश-पणं इतकेंच की हा यजमान पाप नहवे. कारण मी अपला खाली पीण्याचा मालिक आहे. नगरांत रहतो, आणियाला एक कन्या आहे ती मला छानता येत नाहीं । (गोपाल शास्त्री की ओर गतभर्तृका असून सकेशा आहे आणि तीर्थस्थली तर दिखलाकर । ये इसमें परम प्रवीण हैं। क्षौर करणे अवश्य पण क्षौरकरून कन्येची शोभा जाईल गोपाल शास्त्री '- अच्छा दीक्षित जी, मीच या करितां जर कोणी असा शास्त्रीय आधार दाखवील आलों सही। तर एक हजार रुपयांची सभाकरण्याचा त्यांचा विचार चंम्बूम-(इन सबों को अपने काम में आहे व या कामांत धनुतुंदिल शास्त्रीनी हात घातला निमग्न देखकर) बरें मग महाश अखेरीस तडाचे किसी ब्राह्मण सहस्रभोनाचे व वसंत पूजेचे किती १५ गप्प पंडित-अ :, तो ऐसी झुल्लक बात के महाश-दीक्षिताचे तड़ांत आज एकंदर २५ हेतु शास्त्राधार का क्या काम है ? इसमें तो बहुत से ब्राह्मण ; पैकी १५ सहस्र भोजनाकड़े आणि १० आधार मिलेंगे। वसंतपूजेकड़े - माधव शास्त्री-हाँ पंडित जी आप ठीक माधव शास्त्री-आणि सभेचे ? कहते हैं, क्योंकि हम लोगों का वाक्य और ईश्वर का महाश-सभेचे तर मी सांगीतलेच की अवाक्य समान ही समझना चाहिए "विप्रवाक्ये | धनतुंदिल शास्त्रीचे अधिकारांत आहे, आणि दोन तीन जनार्दन :" "ब्राह्मणो भन देवत' इत्यादि । दिवसांत ते बंदोबस्त करणार हाहेत ।

भारतेन्दु समग्र ४१६ आहे।