पृष्ठ:हिंदी व्याकरण.pdf/६७२

विकिस्रोत से
यह पृष्ठ जाँच लिया गया है।
(६५१)

 

सामान्य भूतकाल।
कर्त्ता-पुल्लिंग।
पुरुष   एकवचन बहुवचन




हतो हते
अथवा


रह्यौ, रह्यो, रहेऊँ
रह्यौ, रहेसि
रह्यौ, रहेसि


  हो  

रहे, हे
कर्त्ता—स्त्रीलिंग।
१—३ रही, ही १—३ रहीं, हीं

[सू°—इस क्रिया के शेष काल विकारदर्शक 'होना' क्रिया के रूपों के समान होते हैं।]

होना (विकार-दर्शक)।
संभाव्य-भविष्यत् (अथवा सामान्य-वर्त्तमान)
कर्त्ता—पुल्लिंग वा स्त्रीलिंग।
होऊँ १—३ हाेयँ
२—३ हाेय, होवे, होहि हो
विधिकाल (प्रत्यक्ष)।
कर्त्ता—पुल्लिंग वा स्त्रीलिंग।
होऊँ १-३ होयँ
२—३ होय, होवे हो, होहु
विधिकाल (परोक्ष)।
कर्त्ता—पुल्लिंग वा स्त्रीलिंग।
होइयो।   होइयो, हाेहू