पृष्ठ:हिंदी व्याकरण.pdf/६७३

(६५२)

सामान्य-भविष्यत्।
कर्त्ता—पुल्लिंग वा स्त्रीलिंग।

पुरुष	एकवचन	पुरुष	बहुवचन
१	हाेइहाैं, ह्वैहौं	१—३	होइहैं, ह्वैहैं
२—३	हौइहै, ह्वैहै	२	होइहौ, ह्वैहौ

अथवा
कर्त्ता—पुल्लिंग

१	हाेऊँगो	१—३	हाेयँगे
२—३	हाेयगाे	२	होगे

कर्त्ता—स्त्रीलिंग।

१	होऊँगी	१—३	हाेयँगी
२—३	हाेयगी	२	होगी

सामान्य संकेतार्थ-काल।
कर्त्ता—पुल्लिंग।

१	हाेताे, होतेऊँ	१—३	हाेते
२	होतो, हाेतेऊ, हाेतु	२	होते, हाेतेऊ
३	होतो, होतु

कर्त्ता—स्त्रीलिंग।

१ २—३

हाेती, होतिऊँ होत, होती

होतीं

सामान्य वर्त्तमान-काल।
कर्त्ता—पुल्लिंग वा स्त्रीलिंग।

१	होतु हौं, होत हौं	१—३	होतु हैं, होत हैं
२—३	होतु है, होत है	२	होतु हौ, होत हौ