विश्वपाद-विश्यमनस
६२३
घरेप, परद, पुटिद, तुहिक विश्वपासा और पाता | विश्ववन्धु (सं० पु० ) विश्वम्य वन्धुः । विश्वका याधु,
पितूपुरपके यहो ७ गण है।
महादेव, शिय ।
विश्वपादु (सनि०) बिश्यपद् देखो।
। विश्ववार (सं० पु.) १ विष्णु। २ महादेय।
विश्वपादशिरोपीय ( स० लि.) विश्वमेघ पायशिरोपीश विश्ववीज (सं०को० ) विश्यस्य वीमम् । विश्वका
पस्य । भगवान् विष्णु, परमेश्वर ( मा० पु० ४२२२)पीजस्यरूप, विश्वका भाविकारण, मूलप्रकृति, माया।
विश्यपाल ( म० पु. ) विश्यपालपति विश्व-पा-णिय: विश्यबोध (१० पु०) विश्यस्य वोधो यस्य। पुद्ध ।
मच । यिश्यपालफ, विश्यका पालन करनेवाला ।
(त्रिका)
विश्वपालक-सहाद्विर्णित एक राजा । (साट्या० ३३) ! विश्वमद्र ( २० पु०) मनिागद ।
विश्वपायन-सह्याद्रियर्णित राजमेह। (माया० ३४।१५) विश्वभरस (सं०नि०) विश्वपापक, विश्वका पालन
विश्वरायन (म. लि.) विश्वं पाययतीति विश्व पूणिच करनेवाला । (ऋक् ४११६)
त्यु। १ विश्वको पवित्र करनेवाला : (भागवत दा२०११८) विश्वमत्त (सं० पु० ) विश्यरूप गर्ता। विश्वका भरण-
(सी) २ तुलसी।
। कारी, विश्वपालक।
पिश्यपि (म०नि०)प्यातदीप्ति, प्यास भाप प्रकाश- विश्यमय (सं०नि०) विश्वम्य भय उत्पास्मात् ।
मान, जिमकी दोति फैल गई हो । ( प ५३) | जिससे विश्व की उत्पत्ति हुई हो, प्रहा।
विश्वपुप् (स० लि०) विश्यं पुष्पातोति विश्व पुप किए। विश्वभानु (सं० लि० ) साताव्याप्ततेजस्क, चारों भोर
विश्यपोषक, मसारका पालन करनेवाला। जिसका तेल फैला हुभा हो। (ऋक् ४।१॥३) .
पिश्यमित (स.नि.) विश्व मय पूजितः। मर्यः । विश्वमाय ( म० वि०) विश्वभाषन, परमेश्वर ।
पूजिता जगत् पमित ।
____(भागवत १०१११।१३)
विश्वपशिता (सं. खो० ) तुलसी।
विश्यमायन (सं० पु० ) परमेश्वर ।
विश्यपेशत् ( स० वि० ) बहुविध रूपयुक्त, बहुरूपा। विश्वभुज् (सं० वि०) विशां भुनक्ति भुज-किप । १ विश्व-
(फ ११४८०१६) भोगकारी । (पु०) २ महापुरुष । ३ इन्द्र।
विश्वप्रकाशक (सं.पु.) १ सूर्य । २ मालोक विश्वभुजा ( सं० पु०) देवोभेव । (स्कन्दपु०)
विश्वप्रकाशिन् (मलि०) यिश्यं प्रकाशयतीति प्रकाश
विभ्यभू (सं० पु० ) युद्धभेद । (हेम)
णिनि । विश्वप्रकाशक, विश्वप्रकाशकारी।
विश्वभूत (सं० त्रि०) परमेश्वर । (हरिवश २५६ म० )
विश्यमबोध (म' पु० ) भगवान विष्णु।
विश्वभृत् (सं०नि०) विहां विभर्राि विश्व भृ-किम् ।
(भागवत ४॥२४॥३५)
मापदान द्वारा पालनकर्ता।
विश्यमी (स.लि.) छेदनोधत, काटने लिपे सप्यार।
(तैत्तिरीयबा. शशा
पिश्योपज (सं०
)
) विश्वैपां भेषजम् । शुण्ठी,
विक्षामन् ( म० पु. ) विश्व सातीति सा भक्षणे
सोठ। ..
(स्पन उपन पूरन प्लीहन्निति । उण १४१५८) इति कानन् विश्वभेषनो ( सं० स्रो०) समस्त औपचयक।
प्रत्ययेन माधु। १ मनि। २ चन्द्रमा ।, ३ देयता।
. (शक १॥२०२०)
४ विश्वकर्मा । ५सूर्ण। ( शब्दरत्ना०)
विश्वमोजस् (सं० पु०) विश्व भुन असि। १म भुक,
विश्वासा (सं० खी० ) अग्नि।
अग्नि । (नि.) २ विश्वरक्षक । (मूक ५:४१४)
विश्वप्सु ( नि.)वविध रूप, भनेक प्रकारको विश्वमदा (सं० सी०) अग्निजिहा, अग्निको सात
जिहारिसे एक जिहाका नाम ।
विश्यास्य (सं० नि० ) प्रारूप धन । (मृष ४२६) | विश्वमनस ( स० वि०) विश्व व्याप्त मनो यस्य ।
शक! -
पृष्ठ:हिन्दी विश्वकोष एकविंश भाग.djvu/७११
Jump to navigation
Jump to search
यह पृष्ठ शोधित नही है
