पृष्ठ:हिन्दी विश्वकोष षष्ठ भाग.djvu/१९३

विकिस्रोत से
यह पृष्ठ अभी शोधित नहीं है।

गग्धवध-गन्धशाक १९१ रविणवत्त मालमा क्षेवराजा परतगत। ४ कस्त रीमृग, वर मृग जिसकी नाभिसे कस्त री , नाम्रो गन्धवती ख्याता याति गहा मरिसरा॥" १.१०॥ निकलती हो। स्वयं भगवान रुद्रन भूतगणांके मङ्गल विधानके | गन्धवहल ( स० पु०) गध' वहति वह बाइलकात, लिये सर्व पापहारिणी कीति प्रदायिनी प्रच्छवरूपिणी अलच यहा गधी वहलो यस्य, बहुव्री०। १ मितार्जक गन्धवती नामको गङ्गाको स्वर्णकूटमें उत्पादन किया था। वृक्ष, व ताजबला। २ खेलतुलसी, मफेद तुन्तमी। कपिन्नसंहिताका मत है कि कट्रक जटाकलापमं भ्रम गन्धवहा ( स० स्त्री०) गध: गुणविशेषं वहति गृहाति। माणा गङ्गाको भगीरथ लाये थे । वही भ्रममाणा त्रिकोटि- वह अच्-टाप् । १ नासिका, नाक । २ भुवनेश्वरके कुलतारिणी गङ्गामि हिमालय आदिगङ्गाको नि:सारित निकट प्रवाहित गंधवती नदीका नामान्तर । गंधवता देखो। किया, मुनिगण उम आदि गङ्गाको ही गन्धवती कहते | गन्धवहल (म. ली. ) गन्धो बहलो यस्य, बबी० । हैं। वहो गन्धवतो स्वर्ण कूटाचलमें प्रवाहित होती है। १ एक प्रकारका गधट्रव्य, शीतल चीनोक वृक्षका एक "जटाकलापे रुद्रस्य थममाया महातपाः । मद, कक्कोल। २ गधशालि. सुगधित धान । मौता भगोर थे नव गङ्गा व लोक्यपाबनी ॥ ४८॥ गन्धवहुला ( म० स्त्री० ) गधो बहुलो यस्याः, बह वी० । सो सेवमध्य हिमवान् मसन, शिवभको 1... पादा गा विदुमान्नु विकोटि कुलतारिफोम् । गोरक्षीका पेड़ । यह मालवदेशमें बह त पाया जाता है। पुण्या गधवतीनामा मुनयो ग्रामवादिनः । ५. गन्धवाकुची ( म स्त्री० ) लताक ( कपिलम हिता १०० ) | गन्धवारि ( म० क्ला० ) गधन्यवामित वारि। सुग | गन्धवारि ( म० लो० ) गध्रट्रयवामितं वारिः। सुगंधि शिवपुराणर्क मतसे दक्षिणमद्रमके निकट विन्ध्यः | ट्रव्यवामित जल, गुलाब जन्न । पादमे यह गधवती नदी निकली है। गन्धवाह ( म० पु. ) वायु, हवा। "श्रीमदुत्कन के संबं दक्षिकावन्निधौ । "प्रसरदसमवासप्राय वद गवाह।" (गौतमीबिंद) विधागदोड़वादित्या मदाम्त पूर्वगामिनो ॥ २ कम्त रोमृग। मरित्तदुहवा हा का नाममा गयो पता॥" ( उत्तरखण्ड ५० गन्धवाही ( मं० स्त्रो० ) गन्धवाह डोष । नामिका, नाक । गधवध ( म० स्ना० ) ग धयुक्ता वध रिव । १ शठो, कपूर गन्धविहल ( म० पु. ) गन्धन विहलयति विहल-णिच- कच रो। २ चौड़ा नामक गंधद्रव्य । अच । गोध म, गह। गन्धवन्ध ( मं० पु. ) गधस्य वन्धुरिव। आम्रवृक्ष, आम | गन्धवीजा ( म० स्त्री० ) गन्धो वीज यस्याः, बहुव्री. का पड़। ततो टाप । १ कुन्निञ्जनवृत्त, अदरककी तरहका एक गन्धघल्कन ( म० क्लो०) गधा वल्कलोऽस्य, बहुव्री० । पौधा। २ मेथिका, मेथी। त्वक्, दालचीनी। गन्धवीरा (सं० स्त्री० ) शल्लकोवृत्त, शलईका पेड। गन्धवालरी ( मस्त्री० ) गधयुक्ता वन्नगे। लसाविशेष, गन्धवृक्षक ( म० पु०) गन्धप्रधानो वृक्ष: मजायां कन्। महदेवी। शालवृक्ष, शालका पड़ । गन्धवल्ली ( म० स्त्री० ) गंधमारी देखो। गन्धर्वधिका ( म० स्त्री० ) कस्त री, मृगनाभि । गन्धवह ( मं० पु० ) गध गधयुक्त पार्थिवांशं वहति | गन्धवेष्ट ( स० पु० ) गन्ध वेष्टयति स्वगन्धन परगन्धमा यह अच् । १ वायु, हवा । वृणोति । ५ नक, मानका गांद, ध ना । "दिग दक्षिणा गधवा मखन । (कुमार) गन्धव्याकुल ( म० पु०-क्लो० ) गन्धन व्याकुन्नयति, वि- (त्रि० ) २ गंधयुक्त नायकविशेष । आ कुल-णिच अच् । एक प्रकारका सुगन्धद्रव्य, ककोल। "नवा लता में धवईन चुचिता।" (मेषचरित ) गन्धशठो ( स० स्त्री. ) गन्धप्रधाना गठो शाकपारिक- ३ गधधारी, जिसमें गध हो। वत् मध्यपदलो । शठी, कपूर कचरी। 'चाकामा विकात सर्वगधयः चिः। (मनु. गन्धशाक (म० लो०) गन्धप्रधान शाकपादित