159.146.18.121 के सदस्य योगदान

२ अक्टूबर २०१९

• ००:४७००:४७, २ अक्टूबर २०१९ अंतर इतिहास +८४१‎ पृष्ठ:Kabir Granthavali.pdf/३७ ‎ [ 39 ]UPIÓR. Oni śpią w swoich izbach spokojni jak wczora, A ja biadam i serce mi młotem się tłucze, Bo dziś wieczór zamknąłem świątynię — i klucze Z nieostrożnej mej dłoni wpadły w głąb jeziora... Skroń swą ustroję liściem ogromnym łopucha, Twarz natrę sobie mąką, aby była blada, Ściągnę płaszcz wystrzępiony z żebraczego dziada I pójdę między ludzi, w świat... udawać ducha... Wiatr mi podarty łachman wydmie, niby skrzydło Nietoperza... W milczeniu północy ponurem Będę pod ciche chaty skradał
• ००:४७००:४७, २ अक्टूबर २०१९ अंतर इतिहास +८४१‎ पृष्ठ:शिवसिंह सरोज.djvu/१८३ ‎ [ 39 ]UPIÓR. Oni śpią w swoich izbach spokojni jak wczora, A ja biadam i serce mi młotem się tłucze, Bo dziś wieczór zamknąłem świątynię — i klucze Z nieostrożnej mej dłoni wpadły w głąb jeziora... Skroń swą ustroję liściem ogromnym łopucha, Twarz natrę sobie mąką, aby była blada, Ściągnę płaszcz wystrzępiony z żebraczego dziada I pójdę między ludzi, w świat... udawać ducha... Wiatr mi podarty łachman wydmie, niby skrzydło Nietoperza... W milczeniu północy ponurem Będę pod ciche chaty skradał