पृष्ठ:प्रेमघन सर्वस्व भाग 1.djvu/१३९

विकिस्रोत से
यह पृष्ठ जाँच लिया गया है।
-११३-

मंगल गलवाहीं दिये दोउ दुहून लखि मोहते।
बद्री नारायण जू खरे मंगलमय छबि जोहते॥

छप्पै

मंगल मय हरिसिर ऊपर शुभ मुकुट विराजत।
मंगल प्यारी मुख ऊपर विन्दुली छबि छाजत॥
इत मंगल मुरलिका सहित धुनि सुन्दर बाजत।
उत प्यारी पग नूपुर धुनि सुनि सारस लाजत॥
दोऊ निज २ द्रिग सरन सों हँसि २ दोउन मारहीं।
बद्रीनरायनजू नवल छबि लखि तन मन धन वारहीं।

छप्पै

मंगल राधा कृष्ण नाम शुचि सरस सुहावन।
मंगलमय अनुराग जुगल मन मोह बढ़ावन॥
मंगल गावनि भाव सुमंगल बेनु बजावन।
मंगल प्यारी मोद विहँसि मुख चन्द दुरावन॥
मंगलमय प्रातहि उठि दोऊ कुंजनितें गृह आवंईं।
बद्रीनारायण जू तहाँ मंगल पाठ सुनावंई॥

छन्द हरिगीतिका

हरिगीतिका वृखभानजा माधव सुप्रातहिं भानुजा तट पै खरे।
दोऊ दूहूँ मुख चन्द निरखत चखनि जुग आनन्द भरे।
मन दिये बिनती करत माधव मिलन हित ठाढ़े अरे।
बद्री नारायन जू निहारत मन निछावर हित धरे॥

नाराच छन्द

कभौ निकुंज सून मैं प्रसून लाय लाय के।
विशाल माल बाल कों पिन्हावते बनाय कै॥