पृष्ठ:बिहारी बिहार.pdf/१३०

विकिस्रोत से
यह पृष्ठ अभी शोधित नहीं है।

- --


| विहारीविहार । ४७

  • : भेटत वनत न भाँवतो चित तरसत अति प्यार।.. .

धरति उठाय लगाय उर भूषन बसन हथ्यार ॥ १४६ ॥

  • . भपन वसन हथ्यार जो ई जो ईतिय पावति । आनँदअँसुअन सींचि सो ई

स ई उर लावति । पुलकडहडहे नैनन पिथ काँ निरख हु सकत न । प्रेम- बावरी तिया सुकवि भई भेटत वनत न ॥ १९२ ।। विछ्रे जिये सकोच यह मुख कहत न बैन । दोऊ दौरि लगे हिये किये निचाँहैं नैन । १४७ ।। किये निचाहें नैन रहे दोऊ दोउन जकरे । चित्रलिखे से दोऊ दुहुन कर । साँ कर पकरे ॥ दोऊ दोउन साँचि रहे जल कज्जलनिचुरे । सुक

  • दोउ मिले आजु कोऊ दिन के विलुरे ॥ १३ ॥

किये निचाहें नैन राम लछिमन दोउ भाई। मूरति से गये ठठकि दोऊ : दोउन उर लाई ॥ देव हु बरसत फूल नगरवासी जय जय कह । सुकवि सकत नहिं भापन विठुरे जिये सँकोच यह ॥ १४ ॥

  • ज्या ज्य पावकलपट सी तिय हिय सौं लपटाति ।

त्यौं त्यै छुही गुलाब की छतियाँ अति सियराति ॥१४८॥ | छतियाँ अति सियराति बुझत उमॅगीं विरहगी । हीतल सीतल होत जात मन आनँद पागी ॥ अङ्ग उमङ्गन भरत सुकवि हूँ वरनि सकै क्यों । हरसत सरसत नैन तय कसि आलिङ्गत ज्यों ।। १६५ ॥ - पुनः । --- - - -- - - - -- - by--

-** --

  • -**

-

आयो मीत विदेस ते काह कह्यो पुकारि ।... सुनि हुलसी विहँसी हँसी दोऊ दुहुँनि निहारि ॥ १४९॥ दोऊ दुहुँन निहारि रहे दोउन के नैना । मुख अरुनाई छई चदन तें कढ़त ३ भरतमिलाप का प्रकरण । र यह दोहा ऊदत्तकवि के ग्रन्थ में नहीं है । - ६. -