वक्ता-यात्रशोपिन्
याला शाल्धिान्य। सरम इसे धो धान कहते हैं। वनार (स.को) यपत्रस्य तारम् । मुखवाय, बद
यह रर और मुसपान्य होता है।
ताल जो मुखसे उत्पन किया जाय।
मा ( स० वि०) तृष । नापी योग्नेवाला। पततुएउ (स.पु०) गणे।।
२ भाषणपद, पदान्य । पयाय-पद, कायद, वना सुष्टु | वपनाष्ट्र (स. त्रि०) पवे मुनदेशे ददाणि यस्य ।
पचा भाग पामो, चा, पर सुपचा, प्रभाव, १दाघद तविशिष्ट जिसक दांत वडे यां ) (०)
पण्डित । (पु.)३ क्या ऋदनेराग पुरुष, पास। २शूर, सूअर।
पति (सखा० ) उनि, कथा नाय ।
चवद (सहो.) तालू ।
(वृहदारपरक उप० ४१३१२५)
परद्वार (स०को०) मुखविपर।
वज (स.पु०) मन्दवास्यमायो कुत्सिन वाक्य बोल्ने
घरपट ( स० को०) मुखावरणवान।
चाला पुरप।
यमपट्ट ( पु.) वक्त्रस्य पट्ट इय । वह बरतन जिसमें
वन वाम ( स० वि०) या कामय । प स चा वयनु
घोडा चना पाता है तोवहा। पर्याय-तलिका, तल
पामा यस्य स । यो में दस्तुर या गभिरापी।
सर
वपतुमनस (म नि०) रतु मनो यस्य स वर मा ।
पत्रपरिम्पन्द (स.पु.) १ वक्तृता साय मुखका
कथितमानस शिाने वोल्ने इच्छा की है।
कापाया दिल क्या, पाचन ।
रस्त (स० वि० ) पधाशाल, वा, वारनेवाला।
। यक्वाटु (म० पु०) पाराहाक्द।
वपना (स० वि०) वस्तु म्याथै षन् । १ अयनपटु जो
" चपनभेदिन (स० पु.) वर भिनतीति भिद णिनि ।
घोलनम खूब चतुर हो । २ सत्यवादी, मच बोलनेवाग।
! १ तितरस, तीता । (त्रि.) २ मुपविदारर मुद्द
वक्तना (स. सी.) वच तृन् तस्य भाव तल टाप।।.
पानेवाला।
१ पारटुना, वाग्मिना । २ ध्यागयामावण, क्थन।
वश्वयोधिन् (स० पु०) १ एक असुरका नाम । ( हरिस श)
यपतर (म को०) १ पलता, वाग्मिता। २ व्याख्यान 1)
३धन।
(त्रि.) २ मुखसे लडाइ करनेवाला (पक्षि भादि)।
वक्तृत्वाति (स • स्रो० ) पोरनेश क्षमता।
वक्चर ध्र (स० को० ) मुसचिवर ।
यक्त (स.हो०) यत्ति मानति चच (गुवापचिाचिय। रपवरह (० नि० ) १ मुम्बो उत्प त हो। (पु.)
निमुदिक्षदिभ्यस्त्र । उप ४११६६) इति स 11 मुम्पा वदन, र यह बाल जो हाधीका सूद्ध पर होते है।
भाग्य, आनन, मुम्बाधार है। सयपत्र श इसे या
(वृत्तस०६४१०)
पा मुत, हाथाका सूड पयोको चाच, तीरका १२ वयत्ररोग (म० पु०) मुखरोग, मुहको योमारो।
भृतारा Tल आदि समझा जाता है। २ नगरकी पतरागन् (मा० स० ) मुभराग मोगकारी, जिसे मुह
को शीमार हो।
३ परभेद, एक प्रकारका पटा। ४ एक प्रशरका उद
नो अनुष्टुभ् छदके अनुरूप होता है।५ काममा प्रारम्भ ।
उपवास ( स० पु० ) वपन यासयति सुरमीकरोतीति
६ योजगणितोक्त प्रथम गृहीत सर या। 171
बासि (कपयण । पा ३१२११) इति अण। १ नारङ्ग,
घपत्रक (स.नि.) मुखसम्म मात्रा
पारगी। चपरस्पास । २मुखताधा
पपत्राद्धता ( स०सी० ) मुखर।
याच्या (10 स्रो०) गुचा घुघची।
वस्त्रचर (स. पु. )
NEET
मा शुरइस पृषो रादित्वात्
पत्रशोधन (स.का.) वनस्प शोधनमिघ । १ निम्यु
स। दएड।
फल, नीनू। २ भव्य कमरप। ३ मुसशोधन मुख
वपलज (सपु०) सापो चक्नात् पापन इति ।। शुद्धिकरण ।
'ब्राह्मणोऽन्य मुनामात् इति धुने नन वाह्मण। वक्तशोधिम् (सं० पु०) का शोयतीति शुच णिच
(१०)२ मुखनान मुम्बने उत्पा
|णिनि। १ पीरो नीबू । २ मुशोधक।
Fol x 100
पृष्ठ:हिन्दी विश्वकोष विंशति भाग.djvu/४२८
Jump to navigation
Jump to search
यह पृष्ठ शोधित नही है
